That's the question

Naaldhak of sleehak?

Ruben van der Meer of Ruben Nicolai?

Amaretto of Baileys?

Bassie of Adriaan?

Zon, zee of strand?



Corry Konings of Dries Roelvink?

Kou of regen?

Sokken in sandalen of hoogwater?

Doof of blind?

"Die jurk past perfect bij mijn vloerbedekking!”
of “Hoe wil je je eitje morgenochtend? Gekookt,
gebakken of bevrucht?”

(Opdracht: interview met jezelf)

Onbegrijpelijk lekker!

Ondanks dat ik nog niet zo oud was toen ik voor het eerst in aanraking kwam met het merk Haribo, kan ik me nog wel herinneren dat ik die blije man wel erg enthousiast vond doen. ‘Die blije man’, beter bekend als Peter Jan Rens, is in de tv-commercial voor Haribo gezellig met zijn zwemflippers door een zee van Haribosnoep aan het spartelen. Zijn lichaamstaal spreekt zo overduidelijk boekdelen, dat het zelfs bij kleine kinderen overkomt. Hoe dan ook, toch wel een gevalletje ‘gouwe ouwe’.

Om je geheugen nog even op te frissen..

(Opdracht: teken een merk, product of advertentie uit je jeugd en vertel wat je daarbij dacht.)

ADHDwerghamster

Fred was de naam. Ondanks dat we er op een gegeven moment achter kwamen dat ze een meisje was, hebben we dit niet veranderd. Ze luisterde er immers al goed naar en was, als Fred, al helemaal ingeburgerd in ons gezin. Ik heb het over de hyperactieve dwerghamster van mijn broer. De eerste nacht dat we haar hadden, hebben we niet kunnen slapen door een bepaald geluid, wat we maar niet konden plaatsen. Bleek het ons huisdier met ADHD te zijn, die vooral in de donkere nachten haar kooi flink onveilig maakte. Een echt nachtbeest was het, want overdag zat ze meestal een beetje in een hoekje te chillen. Toen ze echter voor de eerste keer overdag haar trukendoos tevoorschijn haalde, zaten wij eerste rang. We waren ooggetuigen van acrobatische toeren die in Circus Renz niet zouden misstaan. Hangend aan de bovenste tralies, een rondje draaiend, om vervolgens met een salto weer op haar pootjes terecht te komen. Ondanks dat dwerghamsters meestal een jaar of twee leven, hield onze Fred het al drie hele jaren vol. Met haar acrobatenkunsten hield ze ook niet op. De salto veranderde dan wel in een vrije val, maar dat kon haar vrij weinig schelen. Een echte diehard.

(Opdracht: vertel een anekdote over een huisdier dat je hebt of hebt gehad.)

De poetsvrouw

Wat ze aantreft op een dag
Is altijd weer een avontuur
Een vuil toilet of kalkaanslag
Daar raakt ze niet van overstuur

Wat ze echter niet leuk vindt
zijn de reacties van velen
Ze is niet gek, ze is niet blind
Lichaamstaal spreekt boekdelen

Want als ze weer eens toelicht
Dat ze interieurverzorgster is
Trekken velen een vies gezicht
En vinden dat maar onfris

Vooral wanneer ze laat horen

Wat ze allemaal meemaakt
Zoals hardnekkige remsporen
Wordt er meestal afgehaakt

Niemand zit dus te wachten

Op de avonturen die zij beleeft
Omdat de daaropvolgende maagklachten
Ervoor zorgen dat ze nog meer werk heeft

(Opdracht: schrijf een gedicht over de avonturen van een poetsvrouw.)

Six Word Stories

“Wat een kutdag”, zei de eendagsvlieg.

Hij maakte haar grijze wolk roze.

Het blijft een gok, zo’n neusoperatie.

Haar woorden logen, haar lichaam niet.

Sterke drank, sloten vol oude koeien.

Gezocht: deksel. Afzender: vrouw, lesbisch, volslank.

Hij brak hart, zij brak hard.

Cultuurcrisis

Tom: “Gaat het weer een beetje? Dat was een flinke klap die je kreeg.” Sander: “Wat is er gebeurd? Waarom lig ik hier op de grond en wat doen al die raar uitziende mensen hier?”  Tom: “Die verkoper heeft je een flinke mep verkocht, waardoor je even buiten westen bent gegaan. En die mensen zijn Uruguayanen. We zijn op vakantie, weet je nog?” Sander: “Maar waarom heeft hij mij in vredesnaam op mijn gezicht geslagen dan? Ik kan me niet herinneren dat ik iets verkeerd heb gedaan.” Tom: “Het zit zo: wij kwamen binnen in deze tassenwinkel, omdat je een souvenir voor je vriendin wilde kopen. We raakten al snel in gesprek met de verkoper, maar ik kan niet bepaald zeggen dat Engels spreken zijn beste kwaliteit is, dus het was meer met handen en voeten praten. Het ging mis op het moment dat jij tevreden was met de voorgestelde prijs en een oké-gebaar met je hand maakte. In Uruguay is dat schijnbaar een gebaar om homoseksuelen op een vervelende manier te beledigen. Ik weet het, zijn roze shirt deed anders vermoeden, maar de man schijnt op vrouwen te vallen en waardeerde dit dan ook niet bepaald.”

(Opdracht: schrijf over een niet al te succesvol gesprek in een ver vreemd land.)   

Speedhating

*Boing!* De gong geeft weer aan dat de minuut ingaat. Waarom heb ik me niet gewoon ingeschreven voor de normale variant? Aangezien ik een drukbezette man ben klonk ‘speeddaten voor mensen met haast’ wel aantrekkelijk. Nu vraag ik me af wat ik mezelf in hemelsnaam aan heb gedaan. Een date van één minuut kun je geen date noemen als je het mij vraagt. En met de snelheid waarin we telkens van plaats verwisselen krijg ik het gevoel alsof ik helemaal niet in een benauwde ruimte vol met rood aangelopen mensen zit, maar in de nieuwste turboattractie van de kermis. En dat bevalt me voor geen minuut. Letterlijk, aangezien ik totaal geen weet heb van wat ik met die kostbare tijd aan moet. Praten lijkt me een goed begin, maar hoe zet ik mezelf leuk neer in één minuut? Ik moet haar in ieder geval niet gaan overvallen met allerlei onzinnige informatie en ik kan ook maar beter eerlijk zijn over alles, voordat ze dadelijk ook die ene blog over body language gelezen heeft. Ik ben nu alweer vergeten welke kant ik opkijk als ik lieg, dus kan ik ook niet manipulatief een andere richting inkijken wanneer ik in het gesprek mijn sportprestaties verdrievoudig. Oké, niet liegen dus. Maar ach, ze weet toch niet of ik links- of rechtshandig ben. Nee, niet liegen, punt. En dan nog die dingen die een vrouw met haar lichaam doet tijdens een date, waaruit je op kunt maken wat ze van je vindt. Pfff, wat was het allemaal ook alweer? Waren gekruiste benen nou goed of niet? En wat doet ze nu met haar armen? Gaat dit eigenlijk wel op voor die ene minuut? Ik bedoel, ze kan nog niet eens iets van me vinden. Ik heb alleen nog maar verteld dat ik drie keer de marathon van New York uit heb gelopen in een vrij prijzenswaardige tijd. Shit, nu doe ik het toch. Zou ze het gemerkt hebben aan m’n houding? De controle over m’n ogen ben ik in ieder geval kwijt. Wat een ramp is dit. Mocht mijn prinses op de witte stoel voor me toch nog langskomen, dan zou ik het waarschijnlijk niet eens merken, omdat ik teveel bezig ben met haar en mijn lichaamstaal. *Boing!* En daar gaan we weer.

(Opdracht: beschrijf een gebeurtenis van één minuut.)

Strip

(Opdracht: teken een stripje van maximaal drie plaatjes, waarin je humoristisch commentaar geeft op een situatie.)